HTTP, Hypertext Transfer Protokol’ün kısaltmasıdır. Tarayıcının adres çubuğundaki bir URL'den önce gelir, çünkü HTTP, istemci ile web sunucusu arasındaki iletişim için kullanılan genel protokol standardıdır. Bu protokol, istemci tarafında web sunucusu verilerinin doğru görüntülenmesi için temel gereksinimdir.
HTTP, 1990’ların başından beri mevcuttur ve İnternetin işleyişinin dayandığı temel standartlardan biridir. HTTP şu anda 1.1 sürümüdür. Http’deki bir iletişim birimi bir mesaj olarak adlandırılır ve istek veya sorgulama ile yanıt veya yanıt arasında bir ayrım yapılır. Bunun anlamı açıktır: İstek, istemciden web sunucusuna gelen taleptir, yanıt sunucudan istemciye sonraki yanıtı ifade eder.
Her ileti sırasıyla bir başlık ve gövdeden oluşur; başlık, belgenin baş alanıdır. Bu, örneğin içeriğin türü ve dili veya karakter kümesi gibi temel meta bilgileri içerir.
HTTP gövdesi, kullanıcının tarayıcısında da görüntülenen web sitesinin gerçek içeriğini içerir. TCP/IP protokolü, HTTP protokolünün iletimi için kullanılır. Dosya Aktarım Protokolünün aksine, HTTP durum bilgisizdir. Bu, oturum kimlikleri gibi oturum verilerinin aktarılmadığı anlamına gelir. Her talep birbirinden bağımsızdır ve bağımsız olarak işlenir. Bununla birlikte, bir durum yükümlülüğü, örneğin bir çerez başlığı kullanılarak açıkça eklenebilir.
Http’nin işlevselliği aşağıdaki gibidir: İstemci, tarayıcının adres çubuğuna girerek web sunucusuna bir istek başlatır. Bu da başlangıçta üç basamaktan oluşan bir durum koduyla yanıt verir. Durum kodu, talebin başarıyla cevaplanıp cevaplanamayacağı bilgisini içerir. Her kullanıcı daha önce böyle bir durum kodu görmüştür: İstekte bir hata varsa, örneğin tipik 404 hata mesajı görünür. Yalnızca HTML içeriği değil, aynı zamanda diğer formatlar da HTTP yoluyla iletilebilir. Günümüzde birçok web sitesi dinamik olarak oluşturulmaktadır, örneğin PHP kullanılarak. Bu formatlar ayrıca HTTP yoluyla iletilebilir ve doğrudan istemci tarafında oynatılabilir.
Genellikle GET ile sunucudan bir dosya istenir. Sunucunun iletilecek kaynağı tanıyabilmesi için, bu bir URI (Tekdüzen Kaynak Tanımlayıcısı) tarafından istenir. Bu, örneğin bir URL’dir. POST istek yöntemi, verileri sunucuya aktarmak için kullanılır. HEAD istek yöntemiyle, yalnızca bir belgenin başlığı istenir, gövde istenmez.
HTTP protokolü üzerinden iletişim korunmadığından, “S” nin “Güvenli” anlamına geldiği HTTPS standardı da vardır. Şifreleme ve kimlik doğrulama, HTTP yoluyla gönderilen verilerin diğer ağ katılımcıları tarafından okunmasını engeller.
Arama motoru optimizasyonu için http’nin alaka düzeyi
Yana bir tarayıcılarının müşterileri gibi web davranır üzerinde arama motorları, onlar da sunucudan veri almak için Köprü Metni Aktarım Protokolü kullanın. Genellikle bir web sitesinin başlığında tanımlanan komutlar da tarayıcıya HTTP aracılığıyla iletilir. Bu, örneğin, bir sayfayı indekslememe (noindex) veya web sitesindeki bağlantıları takip etmeme (nofollow) komutudur.
Köprü Metni Aktarım Protokolü (HTTP, Köprü Metni Aktarım Protokolü), web sayfalarını World Wide Web'den bir web tarayıcısına yüklemek için kullanılır.
HTTPS protokolü bir web sitesinde güvenliğini garanti eder. HTTPS, Güvenli Köprü Metni Aktarım Protokolü (güvenli köprü metni aktarım protokolü) anlamına gelir ve web sunucusu ile tarayıcı arasındaki iletişimin şifrelenmesi ve doğrulanması için kullanılır.
Bu protokol, ayrı bir yazılım yüklemesi olmaksızın tüm İnternet özellikli bilgisayarlarda desteklenen tek şifreleme yöntemidir.
Şifreleme olmadan, Web’deki veriler, ilgili ağa erişimi olan herkes tarafından düz metin olarak okunabilir. İnternet sayfaları bu protokolü, üçüncü şahısların web sitesi ile kullanıcı arasında değiş tokuş edilen bilgileri değiştirmesini önlemek için kullanır.
HTTPS genellikle çevrimiçi mağazalardaki banka bilgileri gibi hassas verilerin kullanıldığı web sitelerinde kullanılır.
Yeşil asma kilit simgesinin yanı sıra yeşil HTTPS ve ayrıntılı bilgiler, kullanıcıya sayfanın güvenli olup olmadığını hızla gösterir.
Eğer HTTPS şifreleme ve hiçbir yeşil asma kilit sembolüyle bir web sitesine, ancak bir tarayıcı adres satırında görüntülenir HTTPS üzerinde çarpı kırmızı, tarayıcı bu web güvensiz hala emin.
HTTP, Hypertext Transfer Protocol’ün kısaltmasıdır. Ağlarda veri aktarımı için bir protokoldür ve çoğunlukla World Wide Web üzerindeki web sitelerinden bir sunucudan bir tarayıcıya veri aktarmak için kullanılır. Http'ye ek olarak, veri aktarımı için başka protokoller de vardır. Bir protokol, bağlı bilgisayarların iletişim kuran örneklerinin davranışını belirleyen bir dizi kural ve biçim içerir. Veri aktarımı için genellikle birkaç protokol gerektiğinden, bireysel protokoller farklı katmanlarda düzenlenir.
HTTP, kurulu ağ protokollerinin kullanıcı katmanına aittir. Bu, genellikle bir web tarayıcısı olan bir kullanıcı programı tarafından ele alınır. Katman modelinde HTTP, beş ila yedi uygulama katmanlarına karşılık gelir. Başlangıçta HTTP [Köprü Metni Aktarım Protokolü], meta veriler veya oturum verileri gibi köprü metni aktarmak için kullanıldı. Bununla birlikte, sorgu yöntemlerini genişleterek, güvenilir bir aktarım protokolü (TCP) ile bağlantılı olarak herhangi bir veriyi aktarmak giderek daha mümkün hale geldi.
Günlük, bir veri paketinin yapısı hakkında önemli bilgiler içerir. Gönderen ve alıcının yanı sıra veri paketinin türü, örneğin bağlantı kurulması, sonlandırma ve kullanıcı verileri iletilir. Paket uzunluğu ve bir sağlama toplamı da rapor edilir. Bu bilgiler, başlık olarak kullanıcı verilerine (HTML, metin, resimler) önek veya eklenir. Taşıma protokolü, veri paketinin eksiksiz olup olmadığını kontrol etmek ve gerekirse atıp yeniden talep etmek için kullanılır.
Http” Köprü Metni Aktarım Protokolü” içindeki bir sunucu ile onu isteyen bir bilgisayar (istemci) arasındaki bir iletişim birimine mesaj denir. İki farklı mesaj var. Bir sunucuya istek olduğu bir adlandırılan isteği. Sunucunun yanıtı veya tepkisine yanıt denir.
Her ileti iki bölümden oluşur: İleti başlığı ileti gövdesi hakkında meta bilgi içerir. Bu, kodlama, içerik türü ve kullanıcı verilerinin doğru şekilde yorumlanmasını ve çıkarılmasını sağlayan diğer bilgileri içerir.
Bir tarayıcının adres satırına bir URL girilerek veya bir bağlantıya tıklanarak sunucuya bir istek başlatılır. Http://www.beispiel.de/info.html talebi, example.de ana bilgisayar adına sahip sunucudan info.html dosyasını geri göndermesini ister. Ana bilgisayar adı, DNS protokolü kullanılarak bir IP'ye çevrilir. Aktarım için, sunucunun standart portuna bir HTTP GET talebi gönderilir.
Bir bağlantı yasaklanmış karakterler (ör. Boşluklar) içeriyorsa, bunlar% ile kodlanır. Tarayıcı tipi ve istenen dil hakkında ek bilgiler de bu tür bir talebin başlığında iletilebilir. Başlık gönderilip tamamlandığında, sunucu HTTP yanıtını geri gönderir. Bu, sunucudan alınan başlık bilgisi, boş bir satır ve dosyanın içeriğinden oluşur. Bu bilgiler genellikle HTML, XHTML ve XML biçimlendirme dilleriyle ve stil sayfaları ve JavaScript gibi çeşitli komut dosyaları gibi ek bilgilerle birlikte kullanılır., Aktar. Bunlar, verilerin görünümünü ve davranışını (dinamiklerini) etkiler. Bununla birlikte, prensip olarak, herhangi bir dosya herhangi bir formatta aktarılabilir ve dosyalar, veri tabanlarından gelen bilgiler ve komut dosyası dilleri (ASP, PHP, JSP, vb.) Kullanılarak dinamik olarak oluşturulabilir.
İstemci, veri talep etme ve aktarma veya veri aktarımını kontrol etme veya kontrol etme talebi için çeşitli yöntemler mevcuttur.
GET yöntemiyle, verileri bir URI belirterek bir sunucudan talep edilmektedir. Sözde argümanlar da aktarılabilir. URI’nin uzunluğu, sunucu türüne bağlı olarak sınırlıdır ve 255 bayttan büyük olmamalıdır.
POST yöntemi, sunucu türü ve ekipmana bağlı olarak, veri miktarları daha fazla işlem için sunucuya gönderilir. Bu yöntem, örneğin form verilerini aktarmak ve işlemek için kullanılır. Bu yöntemle, URL'ye daha fazla veri de eklenebilir.
HEAD yöntemi, bir dosyanın geçerliliğini kontrol etmek için kullanılabilir. GET yönteminin aksine, burada asıl belge içeriği değil, yalnızca başlık bilgileri istenir.
PUT yöntemiyle, dosyalar hedef URL'sini belirterek web sunucusuna yüklenebilir.
SİL yöntem bir sunucu üzerinde belirtilen dosyaları veya verileri silmek için de kullanılabilir. Genellikle bu yöntem güvenlik nedeniyle kapatılır.
TRACE yöntemi bu giderme özellikle önemli olabilir sunucusu tarafından alınan gibi istek döndürür.
SEÇENEKLER yöntemi, sunucu tarafından desteklenen yöntemleri ve özellikleri listeler.
GET ve POST yöntemleri en yaygın olarak HTTP ile kullanılır. GET yöntemi, URI’sini bir kaynak istemek için gönderir, POST yöntemi ise neredeyse sınırsız miktarda verinin aktarılmasına izin verir.
Bir sunucuya yapılan her HTTP isteği bir durum koduyla ilişkilendirilir. Bu, bir talebin başarısı, hatanın türü veya belirli bir kaynağı görüntüleyebilmek için kimliğinizi doğrulama ihtiyacı hakkında bilgi sağlar. Durum kodları, her biri üç rakamdan oluşan beş kategoriye ayrılmıştır. Bu şekilde, kullanıcı, aktarım sırasında meydana gelen hata veya bir dosyaya erişim sağlamak için ne yapması gerektiği konusunda bilgilendirilir.
1xx basamak dizisi, bilgilerle ilgili sorunlar ve hatalarla ilgilidir.
2xx rakamlarının sırası başarılı işlemlerle ilgilidir. Bu durum kodları görüntülenmez.
3xx rakamlarının sırası yeniden yönlendirmelerle ilgilidir.
4xx rakam dizisi, istemci hatalarını ifade eder.
5xx rakam dizisi sunucu hatalarını ifade eder.
Veriler yalnızca HTTP yoluyla istenemez veya iletilemez. Ayrıca kullanıcılara iki kimlik doğrulama yöntemi sağlar. Sunucu, istenen dosya için bir kullanıcı adı ve parolanın gerekli olduğunu belirlerse, 401 durum kodunu çıkarır ve kullanıcı adı ve parolanın girilmesi gereken bir iletişim kutusu sunar.
Temel kimlik doğrulaması bu iki değerin sadece gösterge gerektirir, ancak kriptografik koruma sağlamaz. Bu nedenle yalnızca HTTPS ile birlikte kullanılmalıdır. İle Özet Erişim Authentification, başlık da rastgele bir karakter dizesi, tarayıcı sunucu bir sağlama toplamı ile karşılaştıran bir hash kodu, hesaplar gönderir. Bu yöntem büyük ölçüde hataya dayanıklıdır.
HTTP ayrıca veri sıkıştırma seçenekleri sunar. Bir talepte bulunurken, istemci hangi sıkıştırma yöntemlerini işleyebileceğini belirtir. Sunucu daha sonra yardımlı bir yöntem kullanarak yanıtı istemciye geri gönderir. Bu kadar büyük miktarda veri özellikle HTML, CSS, Javascript gibi metin bilgileriyle iyi sıkıştırılabilirken, bu sıkıştırma görüntüler, ses ve video için işe yaramaz.